Litwa - Obcowanie z naturą nad Niemnem
Park Regionalny Delty Niemna jest jedną z największych atrakcji przyrodniczych Litwy. Jednakże niewielu turystów tu zagląda, przynajmniej nie poza sezonem, więc nie spodziewajcie się zbyt rozwiniętej infrastruktury. Dla nas to było atutem, mogliśmy spędzić sielankowy dzień po wizytach w dużych miastach, o czym przeczytacie wkrótce. Wciśnięty pod granicę z Rosją region właśnie dlatego jest wymarzonym miejscem dla wszystkich, którzy uwielbiają nieskażoną przyrodę. W delcie możemy podziwiać trzy odnogi Niemna: Atmate, Pakalne i Skirvyte. W 1992 roku w celu ochrony regionu powołano Park Regionalny Delty Niemna z siedzibą w Szyłokarczmie. W samym miasteczku zobaczycie Pałac należący do Hugona Scheu, który gromadził przedmioty związane z codziennym życiem mieszkańców Malej Litwy, budynki gospodarcze oraz park. Ciekawa jest również stara zabudowa miasteczka oraz budynek poczty.
Kinty na Litwie i ciekawostka przyrodnicza
Kinty są pierwszą wioską, do której się wjeżdża jadąc od Kłajpedy i tak naprawdę ostatnią, dobrze zrobić tu zakupy. Oprócz Kościoła Ewangelickiego z 1705 roku z prostą bryłą i Centrum Kultury i Muzeum Vydunasa, poświęconemu litewskiemu filozofowi i pisarzowi Vilhelmasowi Staroscie znajduje się tu ciekawostka przyrodnicza. W parku naprzeciwko szkoły po około 2 kilometrach od parkingu dojdziemy do ogromnej, 18-metrowej tui. Żywotnik został ogrodzony, ale można go podziwiać o każdej porze dnia i nocy. Podobno wyższą tuję znajdziemy tylko w Szwajcarii.
Minija, czyli Litewska Wenecja?
Dalej udaliśmy się do nazywanej przez Litwinów „Litewskiej Wenecji”, czyli miasteczka Minija (Minge). A skąd ta nazwa? Miasteczko leży nad rzeką Minija gdzie po obydwóch stronach rzeki powstały urokliwe zabudowania, ot taka malutka Wenecja. Nad rzeką wznoszą się zabytkowe chaty rybackie i znajdziemy tu również wypożyczalnie łodzi pozwalające na odkrywanie delty Niemna od strony wody.
W sezonie organizowane są też grupowe rejsy, ale my byliśmy w czasie, kiedy łodzie były dopiero przygotowywane do sezonu. Jeżeli ktoś lubi spokój to koniecznie powinien wynająć pokój w drewnianych domkach. Tuż przy wyjściu z parkingu znajdziemy tablicę informacyjną z zaznaczonymi obiektami wartymi uwagi i informacjami dotyczącymi rejsów statkami.
Przy drodze prowadzącej do Kintów znajduje się zabytkowy cmentarz ewangelicki.
Ptasi raj na przylądku Ventè
Przylądek Ventè można spokojnie uznać za koniec Litwy. Jest to malowniczy półwysep otoczony z trzech stron wodami Zalewu Kurońskiego. Samochód należy zostawić na parkingu przy sklepie, gdzie zaopatrzymy się w podstawowe produkty, jeżeli zabraknie nam prowiantu. Po krótkim spacerze dojdziemy na koniec cypla. Znajduje się tam ceglana latarnia morska, na której szczyt koniecznie trzeba się wspiąć. Z jej szczytu rozciąga się piękny widok na zalew oraz w oddali widać wydmy na Mierzei Kurońskiej.
Przylądek Ventè jest też siedzibą stacji ornitologicznej. Na około porozstawiane są siatki do łapania ptaków, które następnie się obrączkuje, bada, spisuje i wypuszcza na wolność. Przy stacji funkcjonuje ciekawe muzeum opowiadające historię stacji i jej cele. Warto zaopatrzyć się w ubranie chroniące przed wiatrem, na przylądku bardzo wieje! A przy okazji ochroni nas to przed komarami, trafiliśmy akurat na okres lęgowy, bo fruwały całymi chmarami.
Pożegnanie z parkiem, ale nie z Litwą
W parku spędziliśmy prawie cały dzień na niespiesznych wędrówkach, ale z braku czasu nie udało nam się odwiedzić jeszcze jednej wioski jaką jest Ruś. Tam Niemen rozdziela się na dwie odnogi, Amata i Skryvyte. Dostać się tam można jedynym mostem, gdyż wieś leży na wyspie. W wiosce znajdziemy tradycyjną zabudowę oraz kościół ewangelicki. Wrócimy tam następnym razem.
Bardzo lubimy obcowanie z przyrodą, a na Litwie udało nam się znaleźć wiele tego typu atrakcję. Jeżeli jesteście ciekawi co jeszcze widzieliśmy to zapraszamy do wspólnego odkrywania miejsc, gdzie Słońce Dla Nas Wschodzi.
Autor
Podróżniczka, blogerka, która nie odmawia żadnej okazji do wyjazdu. Ciągle nuci: „zabiorę Cię właśnie tam…”. Organizuje i przygotowuje wyprawy z obowiązkowymi wycieczkami fakultatywnymi. A później skrupulatnie je opisuje. W zgodzie ze swoimi przekonaniami wyszukuje opcje wege, eko i cruelty free. Dba o wkład do kategorii WegeTuJemy.
